«ابراهیم منصفی» شاعر و نویسنده در سال ۱۳۲۴ در بندرعباس متولد شد. او که الفتش با صدا و خواندن را با حضور در تعزیه خوانی های ماه محرم تجربه کرده بود، جذب گروه های تئاتر دانش آموزی شد. از سال ۱۳۴۷مجلات معتبری مانند «خوشه» و «فردوسی» نسبت به درج شعرهای آزاد او اقدام کردند. منصفی در سرودن ترانه های بومی با گرایش به سمت مضمون هایی که رنگ و بوی اجتماعی داشت، در این حوزه تحول اساسی به وجود آورد. در هرمزگان منصفی را با عنوان «نیمای هرمزگان» می شناسند. وی در شب اول تیرماه ۱۳۷۶ در سن پنجاه و دو سالگی با مرگی خودخواسته به زندگی اش پایان داد.